مقدمه: تصویر مطلوب در بازار، دارایی پر ارزشی برای سازمان ها محسوب می شود که به راحتی به دست نمی آید؛ اما متاسفانه خیلی راحت از دست می رود. لذا مدیران سازمان ها با استفاده از رویکردی مناسب می بایست نسبت به بررسی و مدیریت تصویر سازمان خود در اذهان بازار، موجبات تحقق هر چه بهتر اهداف سازمان و رضایت ارباب رجوع را فراهم آورند.روش کار: این پژوهش، یک مطالعه توصیفی تحلیلی بود که جامعه آماری آن را بیماران بستری در بخش های مختلف دوازده بیمارستان وابسته به سازمان تامین اجتماعی و علوم پزشکی شهر اصفهان تشکیل می دادند. در این پژوهش داده های مورد نیاز با استفاده از دو پرسشنامه محیط فیزیکی و تصویر ذهنی سازمان گردآوری گردید و با استفاده از نرم افزار لیزرل و SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تلفیق نتایج نهایی آزمون های تحلیل عاملی و رگرسیون خطی در قالب مدل نهایی پژوهش، در زمینه اثر محیط فیزیکی بیمارستان بر تصویر آن در ذهن مشتریان ارایه گردید که حاکی از وجود روابط قوی و معنادار بین متغیرهای در نظرگرفته شده در پژوهش می باشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش باید گفت که در زمینه ارتقای تصویر ذهنی بیمارستان در ذهن مراجعه کنندگان به آن، باید محیط فیزیکی (شامل ابعاد شرایط محیطی، فضای بیمارستان و مصنوعات و نمادهای به کار رفته در آن) مورد توجه قرار گیرد.

این پژوهش، به دنبال شناسایی و ارزیابی راهبردهای اصلاح محیط فیزیکی آموزش، توسط آموزشگران باغبانی، برای کار با هنرجویان با نیازهای ویژه در ایران بود. مرحله ی نخست این پژوهش، با استفاده از فن دلفی اصلاح شده انجام گرفت. جامعه آماری شامل 31 نفر از آموزشگران باغبانی در سازمان آموزش و پرورش استثنایی ایران بود. نتیجه این مرحله از مطالعه شناسایی 27 راهبرد اصلاح محیط فیزیکی آموزش بود که با نیازهای ویژه هر هنر آموز متناسب می شود. تکرار و تمرین در محیط های اصلاح شده ی آموزشی، آموزش عملی بیش تر در محیط های متناسب شده (مانند گلخانه)، ساخت میز کاشت و میز کار برای هنرجویان با معلولیت های جسمی حرکتی، از مهم ترین راهبردهایی بودند که پاسخ گویان با آن ها موافق بودند. هم چنین، یافته ها گویای آن بودند که پیش از آغاز آموزش، یک آموزشگر باغبانی باید درباره ی هنرجویان با نیازهای ویژه شناخت کاملی داشته باشد تا بتواند بازخورد و راهبرد مناسبی ارایه کند. مرحله ی دوم تحقیق، یک بررسی پیمایشی بود. جامعه آماری این مرحله، 80 نفر از آموزشگران باغبانی بودند. یافته های این مرحله از تحقیق نشان داد که 8/34 درصد آموزشگران باغبانی، راهبردهای مورد استفاده خود را در سطح بسیار زیاد، 5/45 درصد در سطح زیاد و 7/19 درصد در سطح متوسط ارزیابی کردند. هم چنین شناسایی راهبرد های اصلاح محیط فیزیکی کلاس درس توسط آموزشگران باغبانی، پایداری درازمدت برنامه های آموزش باغبانی در مدرسه های استثنایی را رقم می زند.

مقدمه صاحب نظران شرایط فیزیکی محیط کار و فشار کار را از متغیرهای مهم موثر در رضایت شغلی می دانند. هدف از این مطالعه، بررسی رابطه شرایط فیزیکی محیط کار و فشار کار با رضایت شغلی است. روش بررسی این پژوهش، از لحاظ هدف، کاربردی و با توجه به ماهیت موضوع و اهداف آن، از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری آن، تمام کارکنان یکی از شرکت های پتروشیمی عسلویه در سال 1399 و تعداد نمونه 290 نفر، که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. در این مطالعه، مفهوم رضایت شغلی و اجزای تشکیل دهنده آن، از شاخصJob Descriptive Index، پرسش نامه رضامندی مینه سوتا (MSQ) و مدل ویژگی های شغلی (JCM) استخراج و برای سنجش متغیرهای شرایط فیزیکی محیط کار و فشار کاری از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و از روش های آماری توصیفی، نظیر جداول یک بعدی، میانگین و روش های استنباطی، نظیر تحلیل عاملی، ضریب همبستگی و رگرسیون بهره گرفته شد. نتایج میانگین نمره رضایت شغلی 04/67، شرایط فیزیکی محیط کار 69/40 و فشار کار 17/60 است. همبستگی بین رضایت شغلی و شرایط فیزیکی محیط کار و فشار کاری، در سطح معنی داری 01/0 به ترتیب، معادل 407/0 و 428/0-است. 496/0R= و 246/0 R2= محاسبه شد. ضریب رگرسیون نیز به ترتیب 298/0 و 321/0-است. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد نمره رضایت شغلی بالا تر از متوسط، شرایط فیزیکی محیط کار پایین تر از متوسط و فشار کار بالاتر از متوسط است. بین رضایت شغلی و شرایط فیزیکی محیط کار رابطه مستقیم و بین رضایت شغلی و فشار کار رابطه معکوس است.

مواجهه با ساختارهای خشتی و گلی به دلیل گرفتاری ها و ابهامات حفاظتی در اتخاذ و گزینش تدابیر منطقی، بیشتر از آنچه  که مایۀ هیجان باشد، عامل هراس و تشویش حفاظت گران است. نجات بخشی چنین آثاری که گاه مرز بین شور و شعور و احساس و منطق را در می نوردد، بدون در نظر گرفتن نیازمندی آنها به مراقبت دائم، عقیم می ماند و گاه نتایجی اسف بار بر جای می نهد. این حقیقت ناشی از آن است که جامعۀ حفاظت گران در کل و بنا به هر دلیل، تلاشی بسیار کندتر از شتاب عوامل تأثیرگذار محیطی و گاه اندیشه های نامعقول و مخرب انسانی داشته و دارند. آنچه اعمال سیاست گذاری های حفاظتی در مورد چنین یادمان هایی را با احتیاط و حساسیتی ویژه همراه ساخته، ضرورت توجه به این نکته است که ایده های منظور شده هم باید کالبد اثر را در بر گیرند و هم حافظ سنت های شکل دهنده به فرهنگ معماری سازندۀ آن باشند. سنت هایی پا گرفته بر محور نیاز و گریز از اسراف که امروزه رنگ باخته اند و احیای آنها مستلزم در پیش گرفتن تدابیر حفاظتی ویژه خواهد بود. تجربه نشان داده است اتخاذ چنین سیاست هایی، پشتیبانی عمومی اما متولی واحدی را می طلبد تا تلاش های پراکنده در مسیری درست هدایت شوند و اندیشه های فاصله گرفته از منطق، در قالب مبانی خاصی سامان یابند. کم نیستند آثاری که بدون رعایت مفاهیم علمی حفاظت و مرمت مورد رسیدگی قرار گرفته اند اما هویت شان را بر باد رفته دیده اند. عمیقاً باید باور داشت که حفاظت در علمی ترین تعریف آن، بدون مراقبت حتی در ساده ترین شکل ممکن، دوام نخواهد آورد. تجربه نشان داده است که آثار خشتی و گلین بیشتر به نگهداری و مواظبت نیاز مندند تا دخالت های کالبدی. این تحقیق که به صورت میدانی و اسنادی (کتابخانه ای) و با رویکرد عینی و مبتنی بر مشاهدات و بررسی های محیطی انجام گرفته، این هدف را دنبال می کند که نقشی در پر کردن خلاء حفاظتی موجود داشته باشد و بتواند شرایط بهتری را برای حفاظت های آتی مجموعۀ چغازنبیل رقم بزند و دورنمای حفاظتی بهتری را در برابر تهدیدات بالفعل و بالقوه مجموعه ترسیم کند. این مهم زمانی کارآمد خواهد افتاد که پیشتر، چالش ها و تهدیدات شناخته شوند و تدابیر گذشته اثرسنجی گردند. این تحقیق همچنین در پی پاسخی به این پرسش است که تهدیدات پیش روی مجموعۀ  چغازنبیل کدام اند و سهم شان در این کارزار چیست؟ تجربۀ حفاظتی مجموعه در مواجهه با تهدیدات از آغاز تا آستانۀ شکل گیری پروژۀ بین المللی چغازنبیل که محدودۀ مطالعاتی تحقیق حاضر است این گمان را باورپذیر نشان می دهد که برای مقابله با تهدیدات، روی آوردن به شیوه های تدافعی منعطف نسبت به روش های تهاجمی خشک، به مراتب توفیق بیشتری به دنبال دارد.

محل استقرار هر سکونتگاه انسانی تحت تأثیر عوامل محیطی به ویژه توپوگرافی و مورفولوژی زمین است که سکونتگاه بر مبنای آن محیط و وضعیت شکل گرفته و باعث مکان گزینی کاربری اراضی شهری با مورفولوژی خاص شده است. شناخت وضع موجود و مشکلات فعلی شهر و پیش بینی تغییرات آتی آن در گرو شناخت این عوامل، نیروها و مکانیزم عمل آنها است. پژوهش حاضر با هدف بررسی محیط طبیعی رودخانه های موقت شهری (هیدروژئومورفولوژی) و فرایندهای آن در توسعه ی فیزیکی-کالبدی شهر گله دار انجام گرفته است. این بررسی در راستای بهبود و سامان دهی فضایی، کالبدی و ساختاری شهر، با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی مبتنی بر مطالعات تاریخی، کتابخانه ای-اسنادی و بازدیدهای مکرر میدانی در توسعه ی پایدار شهر و رفع تنگناهای توسعه ی شهر صورت گرفته است. یافته های پژوهش با اعمال نگرش سیستمی (محیط مصنوع، هیدرولوژی، ژئومورفولوژی شهر) به صورت کمی و با در نظر گرفتن انطباق بین شبکه ی مسیل و حوضه ی آبخیز مصنوعی درون شهری با خطوط شبکه ی ارتباطی قدیمی درون شهر (خیابان ها و کوچه ها) که معابر اصلی و فرعی شهر هم جهت با شیب عمومی آب های سطحی به طرف شمال شهر گله دار (شیب از جنوب به سمت شمال کاهش می یابد) است و موجب «نظمی هدفمند در کالبد و ساختار و بافت شهر در ارتباط با محیط طبیعی» شده است. بر این اساس، با توجه به هسته های مختلف شهر در دوره های زمانی و انفصال هسته ها و همچنین دینامیک توسعه ی فیزیکی شهر گله دار، آرایش فضایی محلات (توسعه ی پراکنده) و توسعه ی کالبدی شهر بیانگر تأثیر مستقیم رودخانه های موقت شهری در شکل گیری، توسعه و ساختار فضایی شهر گله دار است. عملکرد متقابل عناصر دو زیرسیستم حوزه ی طبیعی و زیرسیستم انسانی محدوده ی شهر در گذشته همراه با تعادل در زیرسیستم ها و پویایی هیدروژئومورفولوژی شهر در گذشته و کنترل آن بوده است. ولی در وضعیت فعلی، با توسعه ی شتابان فضای شهری در بستر دو عامل طبیعی ژئومورفولوژی و هیدرولوژی (اقلیم) سیستم به سمت بی تعادلی پیش می رود.